Η τεχνική με το μικρότερο ποσοστό υποτροπών (5-8%) και επιπλοκών, είναι η τεχνική της αυτομεταμόσχευσης του επιπεφυκότα. Με την τεχνική αυτή μετά την αποκόλληση και την αφαίρεση του πτερυγίου από τον κερατοειδή, μεταφέρεται ένα κομμάτι από τον επιπεφυκότα που βρίσκεται κάτω από το πάνω βλέφαρο και δεν έχει υποστεί ακτινικές βλάβες από την υπεριώδη ακτινοβολία και τοποθετείται πάνω στον γυμνό από επιπεφυκότα σκληρό (το λευκό του ματιού). Ο σκοπός, εκτός από την γρήγορη επούλωση είναι να αποτρέψει την δημιουργία και εκ νέου διείσδυση πτερυγίου στον κερατοειδή. Η καθήλωση (στερέωση) του μοσχεύματος στον γυμνό σκληρό γίνεται με ράμματα ή χωρίς ράμματα με βιολογική κόλλα ινικής.